Mistrz. Widowisko

Do czytelnika

Niniejsza książka składa się z dwóch części. Pierwsza, napisana prozą, opowiada o przedziwnych przygodach Adama Mickiewicza z francuską policją, z kobietami i z towiańczykami. Część druga, napisana w formie dramatu, przedstawia owe przygody inaczej. Esej pokazuje to, co było, dramat - to, co mogło być.

Obie części tworzą całość, ponieważ rzeczywistość fikcji i fikcja rzeczywistości przenikają się podobnie jak prace historyka i poety.

Można przeczytać tylko esej albo tylko dramat. Jednak dopiero całość tworzy "widowisko". Szanowny Czytelnik postąpi, jak zechce.

Krzysztof Rutkowski

Paryż, 5 marca 1996 roku

Z okładki (fragment książki)

Nie chcę budzić emocji zdrowych lub niezdrowych, judzić, bruździć, grzebać się lub wywoływać rumieńców. Chcę poznać prawdę. Bo tylko prawda jest ciekawa. A poza tym prawda o stosunkach pomiędzy Mickiewiczem, Celiną Mickiewiczową, Ksawerą Deybel, Towiańskim, towiańczykami i wrogami towiańczyków wydaje się bardzo zamazana. Pracowało nad zamazywaniem i gorzej - nad niszczeniem dokumentów - wiele osób, poczynając od najbliższej rodziny poety. Potem wielu historyków literatury wolało nie widzieć tego, co zobaczyli. Niektórzy nie potrafili niczego zobaczyć z powodu duchowej infantylności na tle erotycznym. Trudno, nic na to poradzić nie można. Ale nie można też dłużej milczeć.